mgr Monika Zaręba
Psycholog, psychoterapeuta, psychotraumatolog, certyfikowany terapeuta środowiskowy Sekcji Psychiatrii Środowiskowej i Rehabilitacji Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego.
Wykształcenie
Jestem absolwentką psychologii (specjalność: psychologia zdrowia i kliniczna) na Wydziale Nauk o Wychowaniu Uniwersytetu Łódzkiego. Ukończyłam czteroletnie, całościowe szkolenie w zakresie psychoterapii na studiach podyplomowych w Katedrze Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Podczas stażu w Klinice Psychiatrii Dorosłych Uniwersytetu Medycznego w Łodzi doskonaliłam swoje umiejętności w dziedzinie diagnozowania i opiniowania psychologicznego. Dbam o ciągły rozwój zawodowy korzystając z grup seminaryjnych prowadzonych w podejściu psychoanalitycznym. Ukończyłam 2-letnie szkolenie w leczeniu głębokich zaburzeń osobowości organizowanego przez Krakowską Szkołę Psychoterapii Psychoanalitycznej. Obecnie kształcę się z zakresu psychotraumatologii praktycznej w Pomorskim Centrum Psychotraumatologii. Jestem członkiem Sekcji Naukowej Psychoterapii Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego. Pracuję z pacjentami dorosłymi zarówno indywidualnie jak i grupowo. Pomagam w trudnościach związanych z relacjami interpersonalnymi (w rodzinie, w pracy), brakiem satysfakcji życiowej, mam doświadczenie w kontaktach z pacjentami w kryzysie, depresji, cierpiących z powodu zaburzeń lękowych i zaburzeń osobowości.
Doświadczenie
Mam doświadczenie w prowadzeniu psychoterapii indywidualnej w Poradni Zdrowia Psychicznego SPZOZ Szpitala im. Babińskiego w Łodzi i Poradni Zdrowia Psychicznego Synapsis w Łodzi, a także w prowadzeniu psychoterapii grupowej i arteterapii na Oddziale Dziennym Leczenia Nerwic i Zaburzeń Osobowości oraz w pracy w Zespole Leczenia Środowiskowego Poradni Ego w Łodzi.
Bycie terapeutą rozumiem jako towarzyszenie ludziom w (czasem trudnej) drodze ku zobaczeniu siebie w rzeczywistej odsłonie: ze swoimi mocnymi i słabymi stronami, wszystkimi blaskami i cieniami. W związku z tym moim zadaniem jest pomóc im w ułożeniu się ze sobą i otoczeniem na tyle, aby mogli wieść satysfakcjonujące ich życie. Osoby przychodzące do gabinetu postrzegam przez pryzmat tego jak przeżywają siebie i otaczającą ich rzeczywistość, w jaki sposób komunikują swoje trudności, nie zaś z perspektywy konkretnych diagnoz czy jednostek chorobowych.
Swoją pracę poddaję regularnej superwizji.